আচাৰ্য চাণক্যক বিশ্বৰ শ্ৰেষ্ঠ পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত গণ্য কৰা হয়। আজিও মানুহে তেওঁৰ পৰামৰ্শ মানি চলে। চাণক্য নীতি নামৰ গ্ৰন্থখনত তেওঁ ব্যৱসায়, বিবাহ জীৱন, ধন আৰু স্বাস্থ্যৰ লগত জড়িত ভাল কথাৰ কথা উল্লেখ কৰিছে। যদি কোনো ব্যক্তিয়ে আচাৰ্য চাণক্যৰ কথা মনত ৰাখে তেন্তে তেওঁ যিকোনো কঠিন পৰিস্থিতিৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে।
স্বাৰ্থপৰ নাৰী, কিছুমান মানুহে কেৱল নিজৰ কথাহে ভাবে। এনে পৰিস্থিতিত তেওঁলোকে সদায় কেৱল সেইটোৱেই কৰে যিটো তেওঁলোকৰ বাবে উপকাৰী। এটা প্ৰৱণতা বেছিভাগেই মহিলাৰ মাজত দেখা যায় যে এনে মহিলাসকলে নিজৰ স্বামীৰ পৰা কেৱল নিজৰ ইচ্ছামতে কাম কৰিবলৈ আশা কৰে। আৰু কাম সমাপ্ত কৰাৰ পাছত তেওঁলোকে নিজৰ পৰৱৰ্তী স্বাৰ্থপৰ দিশত আগবাঢ়ি যায় এনে নাৰী কেতিয়াও স্বামীৰ ওপৰত সন্তুষ্ট নহয়;
ক্ৰোধিত পত্নীসকল, মকিছুমান মহিলাৰ আৰম্ভণিৰে পৰাই খঙাল স্বভাৱ থাকে। সৰু সৰু কথাত তাই মুখখন ডাঙৰকৈ মেলি বহি থাকে। আচাৰ্য চাণকে তেওঁৰ গ্ৰন্থত কৈছে যে এনে নাৰী সদায় স্বামীক লৈ অসন্তুষ্ট হৈ থাকে আৰু সুখী নহয়। এনে পৰিস্থিতিত তাই বিচাৰে আনজনে তাইৰ ইচ্ছামতে কামটো কৰক। আৰু এনে পৰিস্থিতিত বহু সময়ত স্বামী বিফল হয় আৰু সম্পৰ্কৰ অৱনতি ঘটিবলৈ আৰম্ভ কৰে।