এটা পৰিসংখ্যাই দেখুৱাইছে যে ভাৰতৰ ১৫% ছোৱালীয়ে ১৮ বছৰ সম্পূৰ্ণ কৰাৰ আগতেই বিয়া হ’ব লাগে ! কিন্তু আমি ভাবিছোনে যে পুৰুষে কিয় তেওঁলোকৰ তুলনাত সৰু ছোৱালীৰ লগত বিয়া কৰায়? কাৰণবোৰ জানো আহক –
১. আধিপত্য – সমাজবিজ্ঞানীসকলৰ মতে পুৰুষে সকলোতে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰাত অভ্যস্ত। আৰু তেওঁলোকৰ পৰিয়াল আৰু পৰিয়ালৰ সদস্যসকল তেওঁলোকৰ আধিপত্য চৰ্চাৰ বৃত্তৰ পৰা বাদ দিয়া নহয়।
এনে লাগিব পাৰে যে নিম্ন শ্ৰেণীৰ প্ৰাপ্তবয়স্ক পুৰুষেহে নাবালক মহিলাক বিয়া কৰায়, কিন্তু আচৰিত কথাটো হ’ল যে উচ্চ শ্ৰেণীৰ পৰা নিম্ন মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ মাজত নাবালক বিবাহৰ হাৰ প্ৰায় একে।
২. অস্বস্তি – পুৰুষে নিজৰ বয়সৰ ছোৱালীৰ লগত সম্পৰ্কত অস্বস্তি অনুভৱ কৰে। পুৰুষৰ সমান নাৰীক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰি বুলি ধাৰণাটোৱেই পুৰুষক নিজতকৈ বহু কম বয়সীয়া মহিলাক বিয়া কৰাবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে।
৩. কলিত নিপিং – আমাৰ দেশত পুৰুষে সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক মংগল লাভৰ বাবে ৩০ বছৰ বয়সত উপনীত হয়। আৰু আমাৰ সমাজৰ সাধাৰণ ধাৰণাটো হ’ল ছোৱালীবোৰ কলিতে বুঢ়া হয়।
গতিকে স্বাভাৱিকতে আমাৰ সমাজত স্বামী-স্ত্ৰীৰ বয়সৰ ব্যৱধান অতি বেছি। ভৱিষ্যতৰ নিৰাপত্তা – পুৰুষৰ এটা শিপাই থকা বিশ্বাস যে তেওঁলোকে বুঢ়া হ’লে তেওঁলোকৰ যত্ন ল’বলৈ কোনো নাথাকিব।
আনকি শিশুৱেও সেইবোৰৰ যত্ন ল’বলৈ অস্বীকাৰ কৰিব পাৰে। গতিকে, সৰু পত্নীয়েই এই সমস্যাৰ সমাধান। তেওঁলোকৰ মতে পত্নীসকলে তেওঁলোকৰ সঠিক যত্ন ল’বলৈ কেতিয়াও অস্বীকাৰ নকৰে।