বিবাহ হৈছে দুটা মনৰ আজীৱন সংযোগ। বহুক্ষেত্ৰত দেখা যায় যে বিয়াৰ কিছুদিন পিছত পাৰিবাৰিক জীৱনত অশান্তিৰ সৃষ্টি হয়। সংসাৰ গোলাপৰ বিচনা নহয়; খাবলৈও কাঁটাচামুচ আছে। বিয়াৰ পিছত সপ্তাহৰ কোনো ৰোমাঞ্চকৰ সময় বা ‘ডেট নাইট’ নাথাকে। গতিকে বিয়া হৈ যদি আপুনি স্তম্ভিত হ’ব নিবিচাৰে তেন্তে আগতীয়াকৈ দুই এটা কথা মনত ৰাখিব।
বিবাহ জীৱনৰ এক বিশেষ মুহূৰ্ত। ই এক সামাজিক বন্ধন। যাতে দুজন মানুহ ইজনে সিজনৰ প্ৰতি জবাবদিহি হয়। বিবাহ এক সামাজিক আৰু আইনী বান্ধোন। মানৱ চৰিত্ৰ সুন্দৰ আৰু সুৰক্ষিত ৰখা, অবৈধ দৃষ্টিৰ পৰা চকু ৰক্ষা কৰা আৰু ব্যক্তিগত অংগসমূহৰ সুৰক্ষা আৰু সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত বিবাহৰ গুৰুত্ব অপৰিসীম।
বিয়াৰ আগতে কি জানি লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ জানো আহক-
(০১) গুৰু/ আত্মীয়ৰ সহায় লওক, কইনা/ দৰা বাছনিৰ বিষয়ত পৰামৰ্শ লওক। কিন্তু দৰা/কইনাক পোনপটীয়াকৈ চাওক আৰু কথা পাতি সিদ্ধান্ত লওক।
(০২) বিয়াৰ আগতে ব্যভিচাৰ, একেলগে থকা বা একেলগে থকাটো এক বিকৃত প্ৰথা। এনেধৰণৰ অভ্যাসে অৱশেষত আপোনাৰ হতাশা বৃদ্ধি কৰিব।
(০৩) একে সামাজিক, একে সাংস্কৃতিক, একে অৰ্থনৈতিক আৰু একে ধৰ্মীয় পৰিৱেশত বিবাহ কৰা।
(০৪) দৰা/কইনাৰ ধন-সম্পত্তি আৰু সামাজিক অৱস্থানতকৈ ভাল শিক্ষা, আদৰ্শ, মূল্যবোধ আৰু নৈতিকতাক অধিক গুৰুত্ব দিয়া। চাওক তেওঁ ড্ৰাগছ, ঋণ আৰু ভাৰ্চুৱেল ভাইৰাছকে ধৰি সকলো ধৰণৰ নিচাৰ পৰা মুক্ত নেকি।
(০৫) হজৰত (ছঃ) য়ে কৈছে, এগৰাকী নাৰীক চাৰিটা অৰ্হতাৰ বাবে বিয়া কৰাব পাৰি।