দক্ষিণ-পূব এছিয়া বিভিন্ন ধৰণৰ খেতিৰ বাবে বিখ্যাত। পৃথিৱীৰ আন ক’তো সম্ভৱ নহ’ব পৰা কিবা এটা তাত খেতি কৰাটো সম্ভৱ। ইয়াৰ জলবায়ু আৰু বতৰৰ বাবেই সম্ভৱ হৈছে। আৰু পশ্চিমবংগ সেই জলবায়ুত আছে। ইয়াত গ্ৰাম্য অঞ্চলত বিভিন্ন ধৰণৰ শাক-পাচলি, ফল-মূল আৰু মাছৰ খেতি কৰা হয়।
বহুদিনৰ পৰা তাত মাছৰ খেতি কৰি আহিছে। বিভিন্ন যত্নৰ জৰিয়তে মাছবোৰ পালন কৰা হয়। তাৰ পিছত জালবোৰ বৃদ্ধি হ’লে আঁতৰাই পেলোৱা হয়। তেনে এটা মাছ হ’ল মাগুৰ মাছ। দক্ষিণ-পূব এছিয়াত ইয়াৰ খেতি কৰা হয়। এই মাছৰ বৈজ্ঞানিক নাম হৈছে কেটফিছ।
এই মাছে শুকান মাটিৰ ওপৰেৰে খোজ কাঢ়ি গৈ খাদ্য সংগ্ৰহ কৰিব পাৰে। এই মাছবোৰৰ বুকুত এটা পাখি থাকে যিটো ইহঁতে খোজ কঢ়াৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে। অতিৰিক্ত শ্বাস-প্ৰশ্বাসৰ বাবে ইহঁতে বায়ু উশাহ ল’ব পাৰে। এই মাছৰ দেহত কোনো খোলা নাথাকে।
মূৰটো সমতল আৰু চাৰিযোৰ কাণ থাকে। মাগুৰ মাছৰ দৈৰ্ঘ্য ৩০ চেন্টিমিটাৰ আৰু প্ৰস্থ ৪৫ৰ পৰা ৪৭ চেন্টিমিটাৰ। পৃষ্ঠত মলদ্বাৰৰ ওচৰত ডাঙৰ ডাঙৰ পাখি থাকে। মাগুৰ মাছৰ ওজন সৰ্বোচ্চ ১.১৯ কেজি হ’ব পাৰে। ই এটা সাধাৰণ গ্ৰীষ্মকালীন মাছ। মাগুৰ মাছে পানী, খাল, বিল আদিৰ যিকোনো ঠাইলৈ সহজে গতি কৰিব পাৰে। গতিকে ইয়াৰ খেতি কৰাটো যথেষ্ট সহজ।