আপোনালোকৰ বহুতেই ময়ূৰৰ পাখি বৰ ভাল পায়। গতিকে আপোনালোকৰ বেছিভাগেই কেৱল ময়ূৰৰ পাখি ঘৰত ৰখাই নহয়! একে সময়তে কিছুমান মানুহে কিতাপতো ময়ুৰৰ পাখি ৰাখি ভাল পায়। যদি আপুনিও কিতাপত ময়ুৰৰ পাখি ৰাখে, তেন্তে আমি আপোনাক কওঁ যে কিতাপত ময়ুৰৰ পাখি ৰখাটো সাধাৰণ কথা নহয়।
কিন্তু কিতাপত ৰাখিলে বহু উপকাৰ পোৱা যায়। জ্যোতিষী ৰাধাকান্ত ৱাটছে আমাক জনাইছে যে কিতাপখনত ময়ুৰৰ পাখি ৰাখিলে জ্যোতিষৰ বহু উপকাৰ পোৱা যায়।
ময়ুৰৰ পাখি কিয় কিতাপত ৰাখিব লাগে?
কিতাপখনত ময়ুৰৰ পাখি ৰাখিলে বিদ্যাৰ জ্ঞান বৃদ্ধি পায়। অজ্ঞানৰ আন্ধাৰ আঁতৰি যায়। ময়ুৰৰ পাখি শ্ৰীকৃষ্ণৰ অতি প্ৰিয় বুলি গণ্য কৰা হয়। এনে পৰিস্থিতিত ময়ুৰৰ পাখি এখন কিতাপত ৰাখি শ্ৰীকৃষ্ণৰ আশীৰ্বাদ সদায় থাকে আৰু তেওঁৰ কৃপাত জীৱনত সফলতা লাভ কৰা হয়।
কিতাপখনত অধিক চকু ৰখাৰ অৰ্থ
যদি আপুনি কিতাপত ময়ুৰৰ পাখি ৰাখে, তেন্তে মনত ৰাখিব যে ময়ুৰৰ পাখি বেঁকা হ’ব নালাগে। ময়ুৰৰ পাখি গোটেই কাণ্ডৰ সৈতে গোটাকৈ ৰাখিব লাগে আৰু ময়ুৰৰ পাখিৰ ৰং সজীৱ হ’ব লাগে। ময়ুৰৰ পাখি ভাঙি থকাটো অশুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। ইয়াৰ উপৰিও এইটোও মনত ৰখা প্ৰয়োজন যে যিখন কিতাপত ময়ুৰৰ পাখি ৰখা হয়,
সেইখন কিতাপ কেৱল পৰিষ্কাৰ হাতেৰেহে ধৰিব লাগে। যদি কিবা কাৰণত কিতাপৰ পৰা ময়ুৰৰ পাখি সৰি গৈছে, তেন্তে প্ৰথমে বিশুদ্ধ পানীত ধুই তাৰ পিছত কিতাপত ৰাখিব। এয়া শুভ হব।(বস্তু মতে ইয়াত পুৰণি কিতাপ ৰাখক)
কিতাপ এখনত ময়ুৰৰ পাখি ৰাখিলে শিক্ষণৰ বাধা আঁতৰ হয়। যি ঋণাত্মক শক্তি আপোনাক পঢ়া-শুনাত আগবাঢ়িব নোৱাৰে, সেই শক্তি ধ্বংস হৈ যায়। সেয়েহে গ্ৰন্থখনত ময়ুৰৰ পাখি ৰখাৰ প্ৰথা গুৰু আশ্ৰমৰ পৰাই চলি আহিছে আৰু আজিও চলি আছে।