বহুদিন নহয়, এই দশকৰ আৰম্ভণিৰ বহু আগতেই আমাৰ দেশত বাল্যবিবাহৰ প্ৰচলন। বৰ্তমানেও পৰিস্থিতিৰ উন্নতি হৈছে বুলি অতিমাত্ৰা জোৰ দিব নোৱাৰি।
এনে লাগিব পাৰে যে নিম্ন শ্ৰেণীৰ প্ৰাপ্তবয়স্ক পুৰুষেহে নাবালক মহিলাক বিয়া কৰায়, কিন্তু আচৰিত কথাটো হ’ল যে উচ্চ শ্ৰেণীৰ পৰা নিম্ন মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ মাজত নাবালক বিবাহৰ হাৰ প্ৰায় একে।
কিন্তু আমি ভাবিছোনে যে পুৰুষে কিয় তেওঁলোকৰ তুলনাত সৰু ছোৱালীৰ লগত বিয়া কৰায় ? কাৰণবোৰ জানো আহক-
১/ আধিপত্য – সমাজবিজ্ঞানীসকলৰ মতে পুৰুষে সকলোতে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰাত অভ্যস্ত। আৰু তেওঁলোকৰ পৰিয়াল আৰু পৰিয়ালৰ সদস্যসকল তেওঁলোকৰ আধিপত্য চৰ্চাৰ বৃত্তৰ পৰা বাদ দিয়া নহয়।
আৰু আমাৰ পুৰুষ প্ৰধান সমাজত পত্নীৰ ওপৰত স্বামীৰ আধিপত্য অতি স্বাভাৱিক পৰিঘটনা। সেয়েহে সৰু ছোৱালীক বিয়া কৰাই তেওঁলোকে অধিক আৰাম অনুভৱ কৰে।
২/ অস্বস্তি – আচৰিত ধৰণে সঁচা, পুৰুষে নিজৰ বয়সৰ ছোৱালীৰ লগত সম্পৰ্কত অস্বস্তি অনুভৱ কৰে। পুৰুষৰ সমান নাৰীক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰি বুলি ধাৰণাটোৱেই – এইটোৱেই পুৰুষক তেওঁলোকৰ তুলনাত বহু কম বয়সীয়া মহিলাক বিয়া কৰাবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে।
৩/ কলিত নিপিং – আমাৰ দেশত পুৰুষে সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক মংগল লাভৰ বাবে ৩০ বছৰ বয়সত উপনীত হয়। আৰু আমাৰ সমাজৰ সাধাৰণ ধাৰণাটো হ’ল ছোৱালীবোৰ কলিতে বুঢ়া হয়।
গতিকে স্বাভাৱিকতে আমাৰ সমাজত স্বামী-স্ত্ৰীৰ বয়সৰ ব্যৱধান অতি বেছি। ভৱিষ্যতৰ নিৰাপত্তা – পুৰুষৰ এটা শিপাই থকা বিশ্বাস যে বুঢ়া হ’লে তেওঁলোকৰ যত্ন লোৱা কোনো নাথাকিব।