আমি বহুতেই আমাৰ চোতালত বিভিন্ন ধৰণৰ শাক-পাচলি খেতি কৰি ভাল পাওঁ। এই খেতিবোৰ ব্যৱসায়িকভাৱে নকৰিলেও পৰিয়ালৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰে। অৱশ্যে বহুতে কৃষি কৰ্মত জীয়াই থাকিব বিচাৰে যদিও ঠাইৰ অভাৱত। বিশেষকৈ চহৰত বাস কৰা সকলৰ মাটিৰ অভাৱত খেতি কৰা নহয়। (Farmers’ amazing discovery! Potatoes are grown in pots, not in the ground)
কাৰণ চহৰত খেতিৰ বাবে মাটি পোৱাটো টান। কিন্তু গ্ৰাম্য জীৱনত এনে খেতি সাধাৰণতে কৰা হয়। কাৰণ গাঁৱত সাধাৰণতে খেতি কৰিব পৰা মাটি থাকে।
আলুৰ খেতি কঠিন কোনো কাম নহয়। আলুত ভিটামিন চি আৰু ভিটামিন বি কমপ্লেক্স, পটাছিয়াম, মেগনেছিয়াম, ফছফৰাছ আৰু জিংক থাকে। আলুত থকা উপাদানসমূহে প্ৰাকৃতিক ব্লিচিং এজেণ্ট হিচাপে কাম কৰি আমাৰ ছালৰ পৃষ্ঠৰ ৰং পাতল কৰি ক’লা দাগ আঁতৰাই ছালত এক সুন্দৰ গ্লো দিয়ে। নিয়মীয়া ব্যৱহাৰৰ বাবে আপুনি আপোনাৰ পছন্দৰ যিকোনো এটা বা দুটা ফেচ পেক বাছি ল’ব পাৰে।
আলু, মুলতানি মাটি আৰু পানীঃ
এই পেকটো তেলীয়া ছালৰ বাবে অতি উত্তম। ভাৰত এখন কৃষিপ্ৰধান দেশ। আৰু ইয়াত কৃষিৰ ভূমিকা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।ভাৰতৰ বিভিন্ন শস্যৰ ভিতৰত আলুৰ চাহিদা অতি বেছি। আৰু এইবাৰ হাৰিয়ানাৰ কৃষকসকলে আলু খেতিত এক নতুনত্ব কঢ়িয়াই আনিছে। হাৰিয়ানাৰ কৰ্ণাল অঞ্চলৰ কৃষকসকলে এতিয়া মাটিবিহীন টাবত আলুৰ খেতি কৰিছে।
আৰু তাৰ ফলস্বৰূপে উৎপাদন ১০ গুণ বেছি । যদিও শুনা আচৰিত হ’লেও কেন্দ্ৰই আৰম্ভ কৰিছে নতুন এৰোপনিক খেতি ব্যৱস্থা। য’ত মাটি নোহোৱাকৈ টাবত আলু খেতি কৰা সম্ভৱ হ’ব। বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে, কেন্দ্ৰটোৱে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় আলু কেন্দ্ৰৰ সৈতে এক বিশেষ আলোচনাত মিলিত হয় আৰু তাৰ পিছত এই এৰোপনিক প্ৰকল্পটো ভাৰত চৰকাৰে অনুমোদন জনায়।
এই পদ্ধতিৰে প্ৰতিজোপা গছত ৪০ৰ পৰা ৬০টা সৰু আলু উৎপাদন হ’ব, এই পদ্ধতিৰে উৎপাদন প্ৰায় ১০ৰ পৰা ১২গুণ বৃদ্ধি পাব। এই প্ৰকল্পৰ নামটোৰ পৰা টাবত আলু খেতি কৰাৰ কথা অনুমান কৰিব পাৰি। এই পদ্ধতিৰ দ্বাৰা গছক দিয়া পুষ্টিকৰ পদাৰ্থ মাটিৰ যোগেদি যোগান ধৰা নহয়, ওলমি থকা শিপাৰ যোগেদি যোগান ধৰা হয়। ফলত আলুৰ গুটিৰ অতি উত্তম উৎপাদন সম্ভৱ হয়।
এই পদ্ধতিৰ দ্বাৰা আলু মাটিজনিত যিকোনো ৰোগৰ পৰা মুক্ত হৈ থাকিব। উন্নত মানৰ বীজৰ অভাৱ এই প্ৰযুক্তিৰ জৰিয়তে পূৰণ কৰা হ’ব। কেন্দ্ৰটোত এই কৌশলৰ অধীনত ১ ইউনিটত ২০ হাজাৰ পুলি ৰোপণ কৰাৰ ক্ষমতা আছে, যাৰ পৰা প্ৰায় ৮ৰ পৰা ১০ লাখ মিনি টন্ট অধিক প্ৰস্তুত কৰিব পাৰি।