বিবাহিত জীৱনত দম্পতীৰ মাজত ঘনিষ্ঠতা বৃদ্ধিৰ অন্যতম উপায় হ’ল সম্পৰ্ক। প্ৰতিজন মানুহৰ শাৰীৰিক প্ৰয়োজন আছে। এই ক্ষেত্ৰত বহুতৰে মনত প্ৰশ্ন উত্থাপন হয় যে নাৰীৰ শাৰীৰিক প্ৰয়োজনীয়তা কিমান বছৰলৈকে থাকে?
আচলতে পুৰুষ-মহিলাৰ বিষয়টো সদায় অতিৰঞ্জিত বিষয়। এই বিষয়ত মানুহৰ মতামত বেলেগ বেলেগ। শাৰীৰিক দিশৰ পৰা কেতিয়াবা শুনা যায় যে নাৰীৰ আকাংক্ষা পুৰুষতকৈ বহুগুণ বেছি। কেতিয়াবা ভুল বুলি দেখুওৱা হয়।
ইয়াৰ ধাৰা আজিৰ পৰা নহয়, অতীতৰে পৰা চলি আহিছে। আৰু এতিয়াও সমগ্ৰ বিশ্বতে এক সুস্থ আৰু স্বাভাৱিক শাৰীৰিক চাহিদা আছে। কিন্তু এটা কথা মনত ৰাখিব লাগিব যে ই সদায় স্বেচ্ছামূলক হ’ব লাগে। অন্যথা ই এক সুস্থ সম্পৰ্ক একেবাৰেই নহয়।
কোনো মহিলাই নিজৰ ইচ্ছাৰ বিৰুদ্ধে পুৰুষৰ লগত বা পুৰুষে মহিলাৰ লগত যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব নোৱাৰে। আৰু তাৰোপৰি সকলোৰে ইচ্ছা বা আগ্ৰহ একে নহয় সেয়াও স্বাভাৱিক। কিছুমান পুৰুষ আৰু মহিলাৰ সুস্থ পক্ষপাতিত্ব থাকে আৰু প্ৰয়োজন অনুসৰি লগ পোৱাটো পছন্দ কৰে। আৰু কিছুমান পুৰুষ-মহিলাই অতি কম মাত্ৰাত শাৰীৰিক সম্পৰ্ক পছন্দ কৰে।
বহুতে এই কথাত ভয় কৰে। যদি এই বিষয়ত বিশেষকৈ পুৰুষ-মহিলাৰ কোনো উৎসাহ আৰু আগ্ৰহ নাথাকে, তেন্তে চৰম পুলক আহিব নোৱাৰে।
মহিলাৰ ইচ্ছাৰ পৰিসৰ: মহিলাৰ প্ৰয়োজনীয়তা পুৰুষৰ ১/৪ ভাগ। কিশোৰী আৰু কিশোৰী ছোৱালীৰ ইচ্ছা সৰ্বোচ্চ। ১৮ বছৰৰ পিছত মহিলাৰ চাহিদা কমিবলৈ আৰম্ভ কৰে, ৩০ বছৰৰ পিছত ভালদৰে কমি যায়।