মাত্ৰ ২০ টকা, সেয়ে অধিবক্তা টুংগনাথ চতুৰ্বেদীয়ে ২২ বছৰ যুঁজ দিছিল। তেওঁ বহুতৰে বাবে মজাৰ উৎস হৈ পৰিছে, আৰু বহুতকে যুঁজখনত সহায় কৰিছে। কিন্তু অৱশেষত সফল হ’ল এই অদম্য স্বভাৱৰ মানুহজন। তেওঁৰ যুঁজ অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে আৰু ন্যায়ৰ বাবে। আৰু সেই কাজিয়াত শেষ হাঁহিটো সি হাঁহিলে।
১৯৯৯ চনৰ ২৫ ডিচেম্বৰৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল এই যুঁজ। তেওঁ মথুৰা কেণ্টনমেণ্টৰ পৰা মোৰাদাবাদলৈ গৈ আছিল আৰু সেয়ে ১০০ টকীয়া নোট এখন লৈ টিকট কিনিবলৈ টিকট বুথত সোমাইছিল। এটা টিকটৰ দাম আছিল ৩৫ টাকা, গতিকে দুখন টিকটৰ দাম আছিল ৭০ টাকা। ৩০ টকা ঘূৰাই পোৱাৰ কথা আছিল যদিও মাত্ৰ ১০ টকা ঘূৰাই পোৱাৰ পিছত খং উঠিল।
২০ টকা ঘূৰাই দিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিলে ৰে’ল শ্ৰমিকজনে। টুংগনাথ চতুৰ্বেদীয়ে সেই অতিৰিক্ত ২০ টকা ল’বলৈ ৰে’ল শ্ৰমিকজনৰ বিৰুদ্ধে গোচৰ ৰুজু কৰিছিল। অৱশেষত তেওঁ ২২ বছৰীয়া আইনী যুদ্ধত জয়লাভ কৰে। ৫ আগষ্টত তেওঁ শেষ ৰায়দান লাভ কৰিছিল, এয়া ন্যায়ৰ জয় আৰু অন্যায়ৰ পৰাজয়।
এই সন্দৰ্ভত টুংগনাথ চতুৰ্বেদীয়ে কৈছে, ‘১৯৯৯ চনৰ ২৫ ডিচেম্বৰত মই মোৰাদাবাদৰ বাবে দুখন টিকট কিনিছিলোঁ। যাৰ দাম আছিল ৭০ টকা। কিন্তু কেৰাণীজনে ৯০ টকা লৈছিল। প্ৰশ্নটো উত্থাপন কৰিছোঁ। ষ্টেচন মাষ্টাৰক লগ কৰক। কিন্তু কোনেও সহায় নকৰিলে।
তেওঁ মথুৰাৰ গ্ৰাহক সুৰক্ষা আদালতত গোচৰটোত জয়লাভ কৰি ১৫ হাজাৰ টকাৰ ক্ষতিপূৰণ বিচাৰিছিল। তদুপৰি আদালতে টুংগনাথ চতুৰ্বেদীৰ দাবী মানি লৈ অহা ১ মাহৰ ভিতৰত ৰে’লৱেক ক্ষতিপূৰণ দিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে। কেৱল সেয়াই নহয়, আদালতে ১৫ শতাংশ অতিৰিক্ত ক্ষতিপূৰণৰ নিৰ্দেশ দিয়ে।
এই যুঁজখন টুংগনাথৰ বাবে সহজ নাছিল। পৰিয়াল আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা সকলোৱে তেওঁক যাবলৈ ক’লে। কিন্তু তেওঁ নিজৰ সিদ্ধান্তত দৃঢ়। তেওঁৰ ভাষাত “কানুন কে ঘৰ দেৰ হায়, অন্ধেৰ নেহি। ” কিন্তু ক্ষতিপূৰণৰ বাবে তেওঁ একেবাৰেই উত্তেজিত নহয়, তেওঁৰ ভাষাত “এই গোচৰটো যুঁজিবলৈ মোৰ ওপৰত যি শক্তি আৰু সময় খৰচ হৈছে, তাৰ মূল্য কোনেও দিব নোৱাৰে।