ব্যৱসায় আৰম্ভ হৈছিল মাত্ৰ ৮০ টকাৰে, সেইটোও ঋণ লৈ। ১৯৫৯ চনত যশৱন্তীবেন যমুনাদাস পোপাটে ‘লিজ্জত’ৰ ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰে। মাত্ৰ ৬ গৰাকী গৃহিণীৰে যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল। বৰ্তমান এই ব্যৱসায় ১৬০০ কোটি টকা। কিন্তু টকাৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি কৰিবলৈ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। একে সময়তে সেই সময়ত সমাজৰ অপমান ব্যাপক আছিল। গুজৰাটী শব্দ ‘লিজ্জত’ মানে সুস্বাদু। এদিন তেওঁ মাত্ৰ ৮০ টকা লৈ খোজকাঢ়িবলৈ ধৰিলে, আৰু আজি সমগ্ৰ ভাৰততে ‘লিজ্জত’ নামটো বিয়পি পৰিছে।
কেৱল সেয়াই নহয়, তেওঁ ভাৰতৰ প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰপতি ‘ৰামনাথ কোবিন্দ’ৰ পৰা ‘পদ্মশ্ৰী’ বঁটা লাভ কৰিছিল। বৰ্তমান সমগ্ৰ দেশতে এই উদ্যোগটোৰ প্ৰায় ৬৩টা কাৰখানা আছে। আৰম্ভণিতে আমি পাপড বিক্ৰী কৰিবলৈ স্থানীয় বজাৰখন ঘূৰি ফুৰিছিলো। ক্ৰমান্বয়ে সময়ৰ অগ্ৰগতিৰ লগে লগে অধিক জনপ্ৰিয় ‘লিজ্জত’ (লিজ্জত)। যাৰ মূলতে আছে এগৰাকী সাধাৰণ গৃহিণী ‘যশৱন্তিবেন যমুনাদাস পোপাট।
আৰু পঢ়ক
>> Business Idea In Assamese
>> ডুবাইত চাকৰি এৰি এতিয়া ষ্ট্ৰবেৰী খেতি কৰি ৭ লাখ টকা উপাৰ্জন কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে যুৱকজনে
তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবেই আজি সমগ্ৰ দেশতে ‘লিজ্জত’ বিখ্যাত। কেৱল দেশেই বুলি ক’লে ভুল হ’ব, দেশৰ বাহিৰৰ প্ৰব্ৰজনকাৰী ভাৰতীয়সকলৰ পৰাও লিজ্জতৰ সমান চাহিদা আছে।
কাৰখানাৰ শ্ৰমিকসকল পৰিয়ালৰ দৰে কোম্পানীৰ নেতা যশৱন্তিবেন যমুনাদাস পোপাটৰ দৰে আছিল। টকা-পইচাৰ মুখ দেখিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে লাভখিনি সকলোৰে মাজত ভাগ কৰি লৈছিল।